PwC แนะนักลงทุนควรศึกษาผลกระทบ หลังมาตรการผ่อนปรนทางบัญชี จะสิ้นสุดลงตอนสิ้นปี 63

จากการที่สภาวิชาชีพบัญชี ได้ออกมาตรการผ่อนปรนเป็นการชั่วคราวจำนวน 2 ฉบับ ได้แก่ แนวปฏิบัติทางการบัญชีเรื่องมาตราการผ่อนปรนชั่วคราวสำหรับทางเลือกเพิ่มเติมทางบัญชี เพื่อรองรับผลกระทบจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด 19

และแนวปฏิบัติทางการบัญชีเรื่องมาตรการผ่อนปรนชั่วคราวสำหรับกิจการที่ให้ความช่วยเหลือลูกหนี้ที่ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์ที่ส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจไทย

ซึ่งข้อผ่อนปรนดังกล่าว ถือเป็นทางเลือกที่ให้กับบริษัทที่ใช้มาตรฐานการรายงานทางการเงินสำหรับกิจการที่มีส่วนได้เสียสาธารณะ ซึ่งหนึ่งในข้อผ่อนปรนดังกล่าว จะหมดอายุลง ณ สิ้นเดือนธันวาคมปีนี้

นางสาว สินสิริ ทังสมบัติ หัวหน้าสายงานตรวจสอบบัญชีและหุ้นส่วน บริษัท PwC ประเทศไทย เปิดเผยว่า
มาตรการผ่อนปรนชั่วคราวดังกล่าว ได้ช่วยบรรเทาผลกระทบจากการแพร่ระบาดของโควิด 19 ต่องบการเงินของกิจการปี 63 ค่อนข้างเยอะ

โดยมี บริษัทจดทะเบียน (บจ.) ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (ตลท.) จำนวนมากที่เลือกใช้ข้อผ่อนปรนของสภาวิชาชีพบัญชี ซึ่งจากการเก็บรวบรวมข้อมูลจากงบการเงิน ณ ไตรมาสที่ 2/63 เฉพาะบริษัทในตลาดหลักทรัพย์ฯ ที่อยู่ในกลุ่ม SET100 จำนวน 105 บริษัท

พบว่า 70% ของบริษัทในกลุ่ม SET100 เลือกใช้ข้อผ่อนปรนของสภาวิชาชีพบัญชี
และหมวดธุรกิจที่ทุกบริษัทในกลุ่มเลือกใช้ข้อผ่อนปรนประกอบด้วย ธุรกิจอาหารและเครื่องดื่ม, ธุรกิจธนาคารพาณิชย์ และธุรกิจเงินทุนและหลักทรัพย์

ส่วนกลุ่มธุรกิจที่เลือกใช้ข้อผ่อนปรนอยู่ในระดับน้อย ได้แก่ หมวดธุรกิจพลังงานและสาธารณูปโภค โดยมีจำนวนเพียง 6 บริษัทเท่านั้น จากทั้งหมด 25 บริษัทในกลุ่มนี้

“บริษัทจดทะเบียนและนักลงทุนที่ใช้งบการเงิน ต้องทำความเข้าใจถึงมาตรการผ่อนปรนชั่วคราวและผลกระทบที่จะเกิดขึ้นกับงบการเงินหลังจากที่มาตรการนี้สิ้นสุดลง

โดยในส่วนของนักลงทุนจำเป็นที่จะต้องอ่านหมายเหตุประกอบงบการเงิน เพื่อให้ทราบว่าบริษัทนั้นๆ เลือกใช้ข้อผ่อนปรนไหนบ้าง และศึกษาว่าผลที่จะตามมาหลังจากข้อผ่อนปรนสิ้นสุดลงเป็นอย่างไร

ขณะที่ บจ. ก็จะต้องเปิดเผยข้อมูลเหล่านี้ให้ชัดเจนและครบถ้วนแก่ผู้ลงทุนด้วย” นางสาว สินสิริ กล่าว

ทั้งนี้ แนวปฏิบัติทางการบัญชีเรื่องมาตราการผ่อนปรนชั่วคราวสำหรับทางเลือกเพิ่มเติมทางบัญชีเพื่อรองรับผลกระทบจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด 19 ของสภาวิชาชีพบัญชีนั้นครอบคลุม 7 เรื่องหลัก ได้แก่

1. การวัดมูลค่าผลขาดทุนด้านเครดิตที่คาดว่าจะเกิดขึ้นโดยวิธีอย่างง่าย (TFRS 9)

2. การวัดมูลค่ายุติธรรมของเงินลงทุนในตราสารทุนที่ไม่อยู่ในความต้องการของตลาด (TFRS 9)

3. การวัดมูลค่ายุติธรรมสำหรับรายการสินทรัพย์ทางการเงินและสินทรัพย์ที่ไม่ใช่สินทรัพย์ทางการเงิน (TFRS 13)
4. การเปลี่ยนแปลงสัญญาเช่า (TFRS 16)

5. การกลับรายการสินทรัพย์ภาษีเงินได้รอการตัดบัญชี (TAS 12)

6. การประเมินข้อบ่งชี้การด้อยค่าของสินทรัพย์ (TAS 36)

7. การประมาณการหนี้สิน (TAS 37)

นางสาว สินสิริ กล่าวว่า สำหรับรายละเอียดมาตรการผ่อนปรนส่วนใหญ่นั้น จะกระทบกับการประมาณการที่ขึ้นอยู่กับเหตุการณ์ในอนาคต และการประมาณการดังกล่าว ส่วนใหญ่กระทบกับการแสดงมูลค่าของสินทรัพย์ในงบการเงิน

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการคิดค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ ซึ่งปกติในการประมาณการจะต้องใช้ข้อมูลในอดีตควบคู่ไปกับสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน และต้องคาดการณ์ถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตด้วย

แต่ในข้อยกเว้นกำหนดทางเลือกไม่ต้องนำข้อมูลที่มีการคาดการณ์ในอนาคต (Forward-looking information) มาใช้ในการคิดมูลค่าของผลขาดทุนทางด้านเครดิต

นอกจากนี้ ยังมีข้อผ่อนปรนสำหรับการวัดมูลค่ายุติธรรม เช่น การให้กิจการสามารถเลือกวัดมูลค่ายุติธรรมของตราสารทุนที่ไม่อยู่ในความต้องการของตลาด ในแต่ละรอบระยะเวลาสิ้นไตรมาสและสิ้นปีของปี 2563 ด้วยมูลค่ายุติธรรม ณ วันที่ 1 มกราคม 2563 แทนการวัดมูลค่ายุติธรรมใหม่ทุกไตรมาส

ซึ่งในการคาดการณ์มูลค่ายุติธรรม ณ เวลานั้น (1 ม.ค. 63) อาจยังไม่ได้มีผลกระทบจากโควิด 19 มากนัก

รวมทั้งในการจัดทำมูลค่ายุติธรรมของสินทรัพย์ที่ไม่ใช่สินทรัพย์ทางการเงิน และสินทรัพย์ทางการเงินบางประเภทที่ต้องใช้การประมาณการ กิจการสามารถให้น้ำหนักของข้อมูลที่เกี่ยวกับสถานการณ์โควิด 19 เป็นน้ำหนักน้อย

สำหรับการประเมินการด้อยค่า ได้ให้ข้อผ่อนปรน 2 ส่วน
โดยส่วนที่ 1 เป็นการให้ทางเลือกที่จะไม่นำสถานการณ์โควิด 19 มาถือเป็นข้อบ่งชี้ของการด้อยค่า
ซึ่งหากไม่มีข้อผ่อนปรนดังกล่าว การเกิดสถานการณ์โควิด 19 จะถือเป็นสถานการณ์ทางด้านลบและเป็นเหตุให้กิจการต้องทำการทดสอบการด้อยค่า

ดังนั้น การให้ข้อยกเว้นในข้อนี้จึงทำให้กิจการไม่ต้องทำการทดสอบการด้อยค่า

และส่วนที่ 2 เป็นการผ่อนปรนในเรื่องของการที่กิจการสามารถเลือกที่จะไม่ต้องนำข้อมูลจากสถานการณ์โควิด 19 ที่อาจกระทบต่อการพยากรณ์ทางการเงินในอนาคต มาใช้ประกอบการทดสอบการด้อยค่า สำหรับสินทรัพย์บางกลุ่มที่ต้องทำการทดสอบการด้อยค่าเป็นประจำทุกปี ถึงแม้ว่าจะไม่มีข้อบ่งชี้ของการด้อยค่าก็ตาม

ซึ่งสินทรัพย์ดังกล่าวครอบคลุมถึงค่าความนิยม สินทรัพย์ไม่มีตัวตนที่มีอายุการให้ประโยชน์ไม่ทราบแน่นอน และสินทรัพย์ไม่มีตัวตนที่ยังไม่พร้อมใช้งาน

นอกจากนี้ ข้อผ่อนปรนดังกล่าว ยังให้ทางเลือกกับกิจการในการที่จะไม่นำข้อมูลที่เกี่ยวกับสถานการณ์โควิด 19 ที่มีความไม่แน่นอน ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อการประมาณกำไรทางภาษีที่จะเกิดขึ้นในอนาคต มาเป็นข้อมูลในการประมาณความเพียงพอของกำไรทางภาษีที่จะเกิดขึ้น

เพื่อที่จะใช้ประโยชน์จากสินทรัพย์ภาษีเงินได้รอการตัดบัญชี และรับรู้เป็นสินทรัพย์ภาษีเงินได้รอการตัดบัญชีได้

ขณะที่ประเด็นทางบัญชีอื่นๆ ที่ต้องพิจารณาเพิ่มเติมในการจัดทำงบการเงินภายใต้วิกฤติโควิด 19
เช่น การบัญชีกรณีที่มีการปรับโครงสร้างหนี้, การบัญชีป้องกันความเสี่ยง, การประมาณการหนี้สินที่เกี่ยวข้องกับการปรับโครงสร้างองค์กร, การรับรู้รายได้ และการวัดมูลค่าสินค้าคงเหลือ ยังเป็นประเด็นที่บริษัทต้องพิจารณาในการจัดทำงบการเงินปี 2563

นางสาว สินสิริ กล่าวต่อว่า การให้ข้อผ่อนปรนดังกล่าว ยังส่งผลกระทบกับมูลค่าสินทรัพย์รายการใหญ่ๆ หลายรายการในงบการเงิน เช่น ลูกหนี้การค้า, ลูกหนี้สัญญาเช่า, ที่ดินอาคารและอุปกรณ์, สินทรัพย์ที่ไม่มีตัวตน, สินทรัพย์ทางการเงินทั้งตราสารหนี้และตราสารทุน, ภาษีเงินได้รอการตัดบัญชี และค่าความนิยม

ดังนั้น หากการผ่อนปรนสิ้นสุดลงสิ้นปีนี้นั่นหมายความว่า ในการจัดทำงบการเงินสำหรับรอบระยะเวลาสิ้นสุด 31 มีนาคม 2564

บริษัทจะต้องหยุดการปฏิบัติตามข้อผ่อนปรนและกลับไปใช้หลักการตามปกติที่กำหนดอยู่ในมาตรฐานการรายงานทางการเงิน ซึ่งอาจส่งผลให้มูลค่าของสินทรัพย์ที่แสดงอยู่เปลี่ยนแปลงไปได้

จากการเก็บรวบรวมข้อมูลที่กล่าวไปข้างต้นพบว่า
ข้อผ่อนปรนที่บริษัทในตลาดหลักทรัพย์ที่อยู่ในกลุ่ม SET100 เลือกใช้เป็นลำดับสูงที่สุด อันดับที่ 1 คือ เรื่องของการวัดมูลค่าผลขาดทุนที่เกิดจากการด้อยค่าของลูกหนี้ (คิดเป็น 66% ของบริษัทใน SET100 ที่เลือกใช้ข้อผ่อนปรนฉบับนี้)

อันดับที่ 2 คือ เรื่องการประเมินข้อบ่งชี้ของการด้อยค่า (62%)

และอีกข้อผ่อนปรนหนึ่งที่น่าสนใจ คือ การเลือกใช้ข้อผ่อนปรนในเรื่องของการด้อยค่าของค่าความนิยม (43%) เนื่องจากไม่ใช่ทุกบริษัทจะมีค่าความนิยม

ที่มา - PwC ประเทศไทย